Ήταν από τις κλασικές μέρες που βρήκα ένα μικρό κενό και γκουγκλάροντας στο διαδίκτυο τυχαία έπεσα πάνω σε αυτήν την φωτογραφία αποκάλυψη. Αυτό που αντίκρισα ήταν ένα πορτρέτο του 1ου αιώνα π.χ. με την "κορνίζα" και την ασυνήθιστη στάση του εικονιζόμενου. Το πρώτο που είπα πάνω στην νύστα μου ήταν....οοοουυυυααααουυυ και αφού ξύπνησα αστραπιαία συνειδητοποίησα πόσο σύγχρονο φαινόταν στα μάτια μου. Διαβάζοντας το σχετικό άρθρο πληροφορήθηκα (enet.gr) (γιατί δεν διακρίνεται στην φώτο) για την ώχρα και τους ροζ τόνους της επιδερμίδας του προσώπου καθώς και τα κοκκινωπά μισάνοιχτα χείλη! Η ζωγραφική δεν θα σταματήσει ποτέ να εκπλήσσει κάνοντας όσους ενδιαφέρονται να νοιώθουν την συνέχεια ενός ζωντανού οράματος που συνεχώς αλλάζει, ανατρέπεται αλλά συνεχίζει αναπάντεχα να εξελίσσεται. Δεν μπορείς να πεις εύκολα ότι όλα είναι υποκειμενικά στην τέχνη... Δεν μπορείς να μην παρασυρθείς από τα συναισθήματα που σου προκαλεί ένα τέτοιο πορτρέτο με το μυστήριο της αιώνιας παγωμένης έκφρασης του!
It was one of those days that I found some free time and as I was using google on the internet I accidentally met this disclosing photo. What I actually saw was a portrait of the 1st century BC with its “frame” and unusual posture. The first thing I said in my sleep was ...oooouuuuaaaaouuu and after I woke up I realized how modern it seemed to my eyes. After I read the corresponding article I distinguished (enet.gr) (since it is not so distinct in the photo) the ochre and rose tones of the face's epidermis as well as the reddish half-opened lips! Painting will never stop surprising others by making those who are interested feel the continuation of a living vision which constantly changes, overturns but, unexpectedly, continuous to evolve. You cannot easily say that everything is subjective in art... You can easily get carried away by the feelings that a portrait like this provokes with the mystery of its eternal frozen expression!
No comments:
Post a Comment